അനുഭവത്തിന്റെകൂര്പ്പില്ത്തട്ടി
കീറാത്ത ഒരുതാളില്
മുക്കാലുംമാഞ്ഞ ഒരുചിത്രം
ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു..,
നക്ഷത്രക്കണ്ണും,ചുരുണ്ടമുടിയും
മുഖത്ത് കുറുമ്പുമുള്ളൊരു പെണ്കുട്ടി
അത് ഞാനായിരുന്നു,എങ്കിലും
കണ്ടത് നിന്നെയാണ്...
കൂര്ത്തമുനയുള്ളചോദ്യങ്ങള്
നാവില്തേച്ചതുംമനസും
മാനവുംഒരുമിച്ചുകാണുന്ന
കനവിന്റെ കലയുള്ള
കണ്ണുകള്തന്നതും
കഞ്ഞിക്കുറുമ്പിന്റെ
പാലുപകര്ന്നതും ഞാന്
തന്നെയാണ്,അമ്മ!
പുസ്തകങ്ങളേക്കാള് പൂക്കളേയും,
രാത്രിയേക്കാള് നിലാവിനേയും
നീ സ്നേഹിക്കുമ്പോള് പക്ഷെ
എനിക്കെന്താണീയുള്ഭയം?
No comments:
Post a Comment