വിരാമം

മടുത്ത ജീവിതമൂരിയെറിഞ്ഞവന്റെ

വിചാരണയായിരുന്നൂ .. 

കനൽ വെളിച്ചത്തിൽ,

എന്തിനെന്ന ചോദ്യത്തിന്

ആർത്തുചിരിച്ചുത്തരം -

"ചുമ്മാ .. രസത്തിന് !! "

എന്റെ ചുമരുകളിൽപ്പതിഞ്ഞ

കണ്ണു വക്രിച്ച ആത്മാക്കളേ സ്നേഹിച്ചാവാം,

ഒരു കുരുക്കിൽപ്പിടഞ്ഞപ്പോൾ

പുറത്തിറങ്ങിയോടിയ നിലവിളികൾ

നിറച്ചു വെച്ച പാട്ടുപെട്ടിയിൽ മയങ്ങീട്ടാവാം,

കൂകിയാർത്ത ചക്രങ്ങൾക്കും

പാളങ്ങൾക്കുമിടയിൽ

ചിരിയോ കരച്ചിലോ ,

വേർതിരിച്ചറിയാത്ത വികാരങ്ങൾ

നിരത്തി ചിതറിപ്പോയ

ചുണ്ടുകൾ മോഹിച്ചാവാം,

സിരകളിലേക്ക് നീറ്റലായ്

പടരുന്ന തീയിൽ ഉരുകി വീണ്

കരിക്കട്ടയായപ്പോഴും തുറന്നു വെച്ച

ഒരു വെളുത്ത കണ്ണിന്റെ

കടുത്ത നോട്ടങ്ങൾ കൊത്തിപ്പറിച്ചിട്ടുമാവാം,

ആഴങ്ങളിലേക്കിറങ്ങിപ്പോയ

ശ്വാസകോശങ്ങളിലെ ജലമർമ്മരം

ഏറെ കൊതിപ്പിച്ചിട്ടാണോ ?

ഒരുറക്കത്തിന്റെയാലസ്യത്തിൽ

നിന്നുണരാതെ, മനോഹരമായി

ജീവനൂർന്നു പോകുന്ന അനുഭൂതി

സ്വന്തമാക്കാൻ വെമ്പിട്ടോ എന്തോ

ഞാനങ്ങു തീരുമാനിച്ചു!

വിറങ്ങലിച്ച നിമിഷങ്ങളിലെപ്പൊഴോ

വിചാരണ അവസാനിച്ചു.